‘De Eredivisie is een droom die de meeste scheidsrechters wel hebben’
Ik vond het altijd wel leuk om wat voor de club terug te doen en was benieuwd of het fluiten van wedstrijden ook bij mij zou passen. Daarom heb ik mij gemeld bij Spero en zo is het balletje gaan rollen. Ik mocht snel een wedstrijd fluiten en merkte dat ik het erg leuk vond.
En wat heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat je voor assistent-scheidsrechter hebt gekozen in plaats van doorgaan met scheidsrechter zelf? Ja, dat is een keuze die minder mensen zullen maken. De meeste mensen denken, ik word scheidsrechter en ik blijf ‘in het midden’ mijn eigen ding doen. Maar ik vond het vlaggen als ik op de bank zat tijdens mijn wedstrijden toen ik nog voetbalde eigenlijk altijd wel heel leuk. Ik merkte dat dit wel veel precisie vereiste, net wel of juist net niet buitenspel. Dit en de verhalen van Joost van Zuilen hebben ervoor gezorgd dat ik de overstap ben gaan maken en heb daar tot op de dag van vandaag absoluut geen spijt van.
Het fluiten bij Spero en op (internationale-) toernooien vind ik leuk en zal ik ook wel blijven doen, maar ik voel me comfortabeler bij mijn positie langs de lijn, het samenwerken met andere scheidsrechters is ook erg leuk.
En heb je ook een beetje het verschil kunnen merken tussen KNVB en de vereniging? Ja, zeker. Er zit veel verschil in het niveau van voetbal. Ik kom op clubs waarbij het team waarvan je een wedstrijd gaat leiden uitkomt in de 3de of 4de divisie. Daar gaat alles heel serieus en voel je vanaf het moment dat je op het sportpark komt een gezonde wedstrijdspanning. Ook doordat ik als assistent-scheidsrechter altijd met twee anderen op pad ga, is het heel anders dan een wedstrijd fluiten bij Spero. Bij Spero ben je altijd alleen en moet je uitgaan van je eigen beslissingen, voor de KNVB doe je dit samen. Als team probeer je de wedstrijd zo goed mogelijk in de juiste banen te leiden en help je elkaar.
Wat ook anders is, is dat je soms een rapporteur of coach langs de lijn hebt staan. Dat zijn mensen die een hele wedstrijd lang gaan kijken hoe je staat, hoe je loopt, of je signalen kloppend zijn en of je de juiste beslissing hebt gemaakt. Na de wedstrijd bespreek je dit met hem en krijg je ook een beoordeling.
Soms heb je gevallen waar je een kaart uitgeeft en een wedstrijd direct daarna verandert. Heb je dat gevoel ook soms gehad of hoe zie jij meestal de verandering van een wedstrijd na de eerste kaart? Ik moet zeggen dat ik dit seizoen heel weinig wedstrijden heb gehad met hele snelle kaarten. Als het een hele temperamentvolle wedstrijd is, dan kan die eerste kaart heel belangrijk zijn om even de grenzen aan te geven. Natuurlijk wil je nooit geel geven, maar daar waar het nodig is, moet je het zeker doen. En zeker in het begin van een wedstrijd kan dat echt wel even een duidelijke lijn zetten voor spelers. Dat ze weten waar ze aan toe zijn. Dit mag wel en dit mag absoluut niet. En zo dermate niet dat er ook een kaart wordt getoond. Maar het liefst los ik het verbaal op.
De meeste fouten die de meeste strijdrechters maken is dat ze bij een eerste gele kaart gaan compenseren, omdat ze misschien een fout hebben gemaakt en ze voor het andere team ook misschien geel geven. Vind je dat sommige scheidsrechters die fouten vaak maken en heb je dit zelf ook gedaan en meegemaakt? Nee, niet dat ik weet. Dat wil ik ook zo houden, want je moet nooit gaan compenseren. Als spelers na het fluiten voor een overtreding bij mij komen waarom ik floot, dan geef ik altijd aan: ‘dit is wat ik heb waargenomen… en daarom fluit ik hiervoor’. Ik zeg nooit, dit is een feit. En doordat je dat aangeeft, zullen spelers eerder je beslissing accepteren. Ik kan het ook fout gezien hebben, maar ik doe mijn best de wedstrijd zo eerlijk en goed mogelijk te leiden. Als je achteraf denkt, deze beslissing had ik misschien anders moeten nemen, is het zo en moet je de knop omzetten en doorgaan, maar nooit gaan compenseren. Compenseren zorgt juist voor een oneerlijk spelverloop.
Hoe ervaar jij veranderingen in de spelregels? Nu heb je vaak dat de B-categorie toch wat andere regels gaat krijgen dan de A-categorie. Vind je dat het goed is wat ze doen met de veranderingen in de B- en A-categorie? Het gat wordt wel groot tussen de A- en B-categorie. Wanneer een speler uit de B-categorie meedoet met een team uit de A-categorie, kent hij de nieuwe regels vaak niet. Wel merk ik dat de regels bijdragen aan een vlotter spelverloop. Je hoeft voor wissels niet telkens de wedstrijd stil te leggen en dat is erg prettig.
Er is een nieuwe spelregel bij gekomen over praten tegen de scheidsrechter, waarbij alleen aanvoerders de scheids mogen aanspreken. Vind jij dat die spelregel een beetje goed is toegepast? De regel is op het moment dat de speler op een normale manier naar je toe komt en best iets mag vragen. Dus dat is ongewijzigd. En ik vind het erg belangrijk dat dit extra onder de aandacht wordt gebracht. Je staat als scheidsrechter op het veld om de wedstrijd te leiden en niet om continu met commentaar van spelers te maken te krijgen. De regel wordt bij ons (KNVB, red.) goed gehandhaafd. Je ziet ook veel aanvoerders die hun spelers wegtrekken en spelers waar bij de opmerking ‘denk aan de nieuwe regel’ een soort knop omgaat. Die reageren dan snel met een ‘oh ja, sorry scheids’ en dan passen ze hun gedrag aan. Dat is erg prettig om te zien.
Omdat er steeds nieuwe regels worden toegevoegd, hebben veel scheidsrechters moeite met de regels op een goede manier aan te duiden. Vind je dat het beter om te proberen de scheidsrechters zo veel mogelijk gesynchroniseerd te krijgen? Allemaal dezelfde beslissing maken is natuurlijk altijd heel belangrijk. Ik denk wel dat het lastig is, want je bent een mens, je ziet dingen anders, je interpreteert dingen anders en soms is je positie op het veld anders. Maar we moeten wel streven om allemaal hetzelfde te doen inderdaad.
En als jij een nieuwe scheidsrechter of assistent-scheidsrechter een tip zou moeten geven? Waar moeten ze het meest op letten en wat kunnen ze het beste voorkomen? Je moet sowieso plezier hebben in wat je doet, dat is het allerbelangrijkste. En ik denk vooral dat het belangrijk is, zeker in de beginfase, dat je na de wedstrijd je beslissingen even nagaat. Welke beslissing ging goed? Waarom was dit een goede beslissing? Welke beslissing vond ik achteraf toch minder en waarom is dat dan? En wat zou ik dan in de volgende keer anders doen? Reflecteren op je wedstrijd helpt je om elke keer een stukje beter te worden en met meer zelfvertrouwen op het veld te staan.
Ik ben deze zomer gepromoveerd naar een hogere groep, dat betekent dat ik nu eigenlijk standaard in de 4de divisie actief ben en soms ook op wedstrijden in de 3de divisie wordt aangesteld. Dat is een heel mooi niveau, maar ik sluit zeker niet uit dat als ik de kans krijg nog hoger mee te doen.
Dus als de mogelijkheid er is, dan zou je het liefst ook nog proberen misschien de Eredivisie te kunnen bereiken? Het behalen van de Eredivisie is een droom die de meeste (assistent-)scheidsrechters wel hebben en als dat zou kunnen is dat natuurlijk geweldig. Maar eerst maar eens kijken of de tweede divisie mogelijk is.
